Een van de grootste natuurrampen die Nederland heeft meegemaakt is de watersnoodramp. In 1953 braken de dijken en grote delen van Zeeland, Noord-Brabant en Zuid-Holland liepen vol met water. Huizen werden vernield en het water kostte vele mensen het leven.

Oorzaak van de watersnoodramp

Op 29 januari 1953 ontwikkelde er zich, ten zuiden van IJsland een noordwesterstorm. Via Schotland koerste de storm verder zuidwaarts. Op de noordelijke Noordzee draaide de wind. Het gevolg hiervan was een stormveld van 1.000 km lang dat recht op onze kust afkwam. Een combinatie van hoge waterstanden (Springtij) in de Noordzee en deze krachtige storm stuwde het zeewater naar een uitzonderlijke hoogte. Bij Hoek van Holland bereikte het water een hoogte van 3,85 m boven Normaal Amsterdams Peil (NAP). De NAP is nu ongeveer gelijk aan het gemiddelde zeeniveau van de Noordzee.

De verwoestende impact van water

Door de hoge waterstand werd de capaciteit van de dijken overstegen, waardoor ze uiteindelijk doorbraken. Ruim 150.000 ha grond overstroomde. 4.300 huizen waren vernield en ruim 43.000 huizen werden beschadigd. De watersnoodramp kosten 1836 mensen het leven en er moesten 72.000 mensen worden geëvacueerd. Niet alleen mensen, maar ook dieren werden getroffen door deze ramp. Ruim 47.000 stuks vee en 140.000 stuks pluimvee verdronken. De totale schade was 1,5 miljard gulden ( dat nu gelijk zou staan aan 5,4 miljard euro).

Watersnood van 1953

Hulp en het herstellen van Nederland

De dijken moesten worden hersteld om zo verdere schade te kunnen voorkomen. Duizenden arbeiders en meer dan 4000 militairen uit binnen en buitenland, sloegen de handen samen om de dijken te herstellen. Op 6 november werd het laatste gat in de dijk gedicht. Driekwart jaar na de natuurramp.

Er werden vanuit binnen- en buitenland hulpacties georganiseerd voor de getroffen gebieden. Het Rode Kruis speelde hierin een belangrijke rol. Vanuit de hele wereld werd massaal geld, goederen en kleding gedoneerd. Er werd een onofficiële voetbalwedstrijd georganiseerd tussen Nederland en Frankrijk om geld op te halen voor alle slachtoffers van deze rampzalige natuurramp.

Maatregelen om zo een volgende watersnoodramp te voorkomen

Een groot deel van Nederland ligt onder zeeniveau. Na de watersnoodramp werd nog duidelijker hoe belangrijk het is om ons goed te beschermen tegen overstromingen. Er werden strenge veiligheidsnormen genomen voor de primaire waterkeringen. De keringen werden op de minimaal vereiste hoogte gebracht; dit noemen we de Deltahoogte (volgens de Deltawet). De Deltahoogte moet Nederland tegen stormvloeden beschermen. Ieder jaar investeert Nederland gel om deze waterkeringen nog sterker te maken.

Download de Canon van Nederland app

Wil jij ook meer weten over de Nederlandse geschiedenis? Download dan nu de Canon van Nederland app voor iOS en Android.

Leuker & gemakkelijker geschiedenis leren dan ooit!