Op 4 september 1948 is de abdicatie van koningin Wilhelmina ten gunste van haar dochter Juliana. Enkele jaren na afloop van de oorlog legde zij haar rol als vorstin neer. Een functie die zij al sinds haar 18e fulltime vervulde. Hiermee was oorlogskoningin Wilhelmina het langst regerende staatshoofd uit de Nederlandse geschiedenis.
Koningin Wilhelmina
Op 31 augustus 1880 om 18.00 uur werd Wilhelmina geboren op Paleis Noordeinde in Den Haag. Zij was het enige kind van koning Willem III der Nederlanden en koningin Emma. Van 1890 tot haar achttiende verjaardag in 1898 was haar moeder regentes. Tijdens de Tweede Wereldoorlog week zij uit naar Engeland. Wegens gezondheidsproblemen van Koningin Wilhelmina was kroonprinses Juliana, in 1947 en 1948, voor in totaal 157 dagen regentes. Officieel deed koningin Wilhelmina in haar 58ste regeringsjaar afstand van haar koningschap; zij regeerde echter iets korter dan 50 jaar.
De vader, koning Willem III, van Wilhelmina was in 1890 gestorven en had de troon nagelaten aan zijn dochter die toen nog maar tien jaar oud was. Haar moeder, koningin Emma, trad daarom acht jaar lang op als regentes.Toen Wilhelmina 18 jaar oud was werd zij op 6 september 1898 ingehuldigd in de Nieuwe Kerk in Amsterdam. Aansluitend aan de inhuldiging kwam Wilhelmina met de stoet weer naar buiten; hiervan maakte de beroemde circusdirecteur Oscar Carré een filmopname, die hij kort daarna in zijn circus vertoonde en die tot de oudste Nederlandse filmbeelden behoort.
Afstand van de troon
Vanaf het balkon van het Koninklijk Paleis Amsterdam sprak koningin Wilhelmina het Nederlandse volk toe.
“Ik stel er prijs op u zelf mede te delen, dat ik zojuist mijn troonsafstand heb getekend ten behoeve van mijn dochter, Koningin Juliana. Ik dank u allen voor het vertrouwen, dat gij mij vijftig jaar lang hebt gegeven. Ik dank u voor de toegenegenheid, waarmede gij mij steeds hebt omringd. Met vertrouwen zie ik uw toekomst tegemoet onder de zorgende leiding van mijn innig geliefd kind. God zij met u en de koningin. En ik acht mij gelukkig met u allen te kunnen uitroepen: ‘Leve onze koningin! Hoera! Hoera! Hoera!’
