Het bombardement op Rotterdam op 14 mei 1940 was een keerpunt in de geschiedenis van Nederland tijdens de Tweede Wereldoorlog. Dit verwoestende bombardement resulteerde niet alleen in een verlies van ruim 700 mensenlevens en veel materiële schade, maar het dwong ook Nederland tot overgave aan de Duitse bezetter, waarmee de bezetting van Nederland begon.

 

De dreiging van vernietiging

Het was de bedoeling van Duitsland om Nederland snel in te nemen. Op 10 mei 1940 begon de invasie waarbij als tactiek de Blitzkrieg, of bliksemoorlog, werd ingezet, waarbij snel bewegende troepen met intense luchtsteun werden gecombineerd om de vijand te overweldigen. Het bombardement was een reactie van nazi-Duitsland op het Nederlandse militaire verzet bij vooral de Afsluitdijk, de Grebbeberg, het Eiland van Dordrecht en rond Den Haag.

Op 14 mei 1940, na dagen van intensieve strijd, dreigde de Duitse Luftwaffe met het bombarderen van Rotterdam als de stad niet binnen twee uur zou capituleren. De Nederlandse autoriteiten, in een poging verdere verliezen onder de burgerbevolking te voorkomen en na overleg met de Nederlandse regering in ballingschap in Londen, stemden in met de eis tot overgave. Echter, als gevolg van miscommunicatie bereikte dit bericht niet op tijd de Duitse commandant, waardoor het bombardement toch plaatsvond.

Het tragische bombardement van Rotterdam

Om ongeveer 13:30 uur begonnen Duitse bommenwerpers met het bombarderen van de binnenstad van Rotterdam. Het bombardement duurde ongeveer 15 minuten en resulteerde in een enorme vernietiging. Zo’n 80.000 huizen, gebouwen en de infrastructuur werden verwoest, en talloze burgers verloren hun leven of raakten gewond. De branden die uitbraken na de bombardementen verspreidden zich snel door de stad, waardoor de chaos en vernietiging toenamen.

De nasleep van vernietiging

Het exacte aantal slachtoffers van het bombardement op Rotterdam is moeilijk vast te stellen, maar naar schatting kwamen er tussen de 700 en 800 mensen om het leven en raakten duizenden gewond. Bovendien werden tienduizenden mensen dakloos als gevolg van de vernietiging van hun huizen en de infrastructuur van de stad.

De capitulatie en bezetting

Na het bombardement werd de situatie voor de Nederlandse autoriteiten onhoudbaar. Duitsland dreigde ook andere steden te bombarderen, te beginnen met Utrecht. De Nederlandse regering, die zich al in ballingschap in Londen bevond, zag geen andere optie dan een staakt-het-vuren te accepteren. Op 15 mei 1940, een dag na het bombardement, tekende Nederland de overgave aan Duitsland, wat leidde tot het begin van de Duitse bezetting van Nederland.

Het bombardement op Rotterdam had niet alleen directe gevolgen voor de stad zelf, maar ook voor de bredere Nederlandse samenleving en de loop van de oorlog. De capitulatie van Nederland betekende dat we onder directe controle van de Duitse bezetter kwamen te staan, wat enorme gevolgen had voor de vrijheid en de rechten van de Nederlandse bevolking.

Herdenken van het bombardement op Rotterdam

De nasleep van het bombardement op Rotterdam was langdurig en pijnlijk. De stad moest heropgebouwd worden, terwijl de bevolking worstelde met het verlies van geliefden, huisvesting en hun gevoel van veiligheid. Bovendien was het bombardement een symbool van de brute kracht en meedogenloosheid van de Duitse bezetter, wat de angst en het verzet onder de Nederlandse bevolking verder aanwakkerde.

Het bombardement op Rotterdam wordt vandaag de dag herinnerd als een van de meest tragische gebeurtenissen uit de geschiedenis van Nederland tijdens de Tweede Wereldoorlog. Elk jaar op 14 mei wordt de slachtoffers van het bombardement herdacht, als een herinnering aan de verwoesting en het menselijk leed dat werd veroorzaakt door deze vreselijke gebeurtenis.

Download de Canon van Nederland app

Wil jij ook meer weten over historische gebeurtenissen? Download dan nu de Canon van Nederland app voor iOS en Android.

Leuker & gemakkelijker geschiedenis leren dan ooit!

Canon periode
1940-1945 – De Tweede Wereldoorlog
Nederland bezet en bevrijd

Periode
Tijd van wereldoorlogen

Hoofdlijnen
Wie bestuurt er?