Gratia Schimmelpenninck van der Oye deed in 1936 als eerste Nederlandse vrouw ooit mee aan de Winterspelen. Decennia lang werd zij gezien als de meest succesvolle Nederlandse sportster in de sneeuw. Daar kwam pas verandering in toen snowboardster Nicolien Sauerbreij in 2010 Olympisch goud won op de parallelreuzenslalom.
Gratia Schimmelpenninck van der Oye
De van adellijk afkomstige Gratia Schimmelpenninck van der Oye werd in 1912 geboren in Doorn. De gemeente waar haar vader de burgemeester was. Later maakte hij carrière als voorzitter van het Nederlands Olympisch Comité tijdens de Olympische Zomerspelen van 1928 in Amsterdam. Het was dan ook geen verrassing dat Gratia als negentienjarige met skiën begon. Haar ouders hadden een tweede huis in het Oostenrijkse Kitzbühl, waar zij in de wintermaanden hard trainden. Na haar HBS besloot ze zelfs zich te gaan focussen op de sport en niet te gaan studeren. Gratia was een bijzondere verschijning – in een rokje en slobkousen kwam ze met tachtig kilometer per uur de berg af.
Spelen van Garmisch-Partenkirchen
In 1935 eindigde Gatria tijdens de wereldkampioenschappen op de zesde plaats bij de afdaling. Daarnaast werd ze Nederlandse kampioene op de combinatie afdaling en slalom. In 1936 deed ze als eerste Nederlandse vrouw mee aan de Olympische Winterspelen in Garmisch- Partenkirchen, waar alpineskiën voor het eerst op het programma stond. Hier behaalde ze een minder groot succes. Tijdens haar wedstrijd kwam zij tweemaal ten val en eindigde ze helaas op de veertiende plaats.
Mogelijk was ze uit haar concentratie gehaald. Vlak voor de wedstrijd kreeg ze een anoniem telefoontje dat ze zou worden uitgesloten, omdat ze tegen betaling ski-les had gegeven. En daarmee de amateurbepalingen van het IOC zou hebben overtreden. Haar vader ging onmiddellijk verhaal halen bij zijn Duitse contacten en de uitsluiting werd ongedaan gemaakt. Gratia speculeerde later dat een nazi haar had gebeld om er vooral voor te zorgen dat Duitsland de medailles won.
Na haar skicarrière
Na haar actieve skicarrière was Gratia tweemaal jurylid bij het alpineskiën op de Olympische Spelen. Net als haar vader trok het vergadercircuit haar aan en werd zo de eerste vrouw in het bestuur van de internationale skibond FIS. In de jaren zeventig verkreeg zij opnieuw nationale bekendheid. De baronesse begon in 1969 aan een nieuwe loopbaan met de Gratia Club voor Slankblijvers, waarmee ze de eerste in Nederland was die mensen hielp met afvallen. In 1974 werd de club verkocht aan Weight Watchers.
Gratia Schimmelpenninck van der Oye stierf 99 jaar oud in 2012 in Den Haag.
